50 jaar HGJ

Het is alweer twee dagen geleden dat mijn vriendje, die aan ons refereert als vage kennissen, 50 jaar is geworden. Hij is nu toe getreden tot een steeds selecter wordende groep van mensen die deze leeftijd bereiken. Aan het somberen? Nou nee, dat niet, maar als u in uw eigen kring eens rond gaat en telt hoeveel ” afvallers” er al zijn dan moet u dat haast met me eens zijn. 50 jaar dus, geboren in 1964 en daarmee was hij nog oud genoeg voor de dienstplicht hoewel ik hem daarover nooit gehoord heb. Broederdienst is uitgesloten maar er zal een andere reden zijn geweest. Zelf hoefde ik niet want er was geen behoefte in het leger aan mensen van het bouwjaar 59; die waren allemaal vrijgesteld tot grote vreugde, meestal, van die groep. 1964, het jaar waarin Anton Geesink de Olympische spelen in Japan won in het onderdeel judo bij de zwaargewichten. 1964 waarin Nikita Chroesjtsjov wordt afgezet en vervangen als partijleider door Leonid Brezjnev en in Den Haag wordt in een wijk het eerste Centrale Antenne Systeem aangelegd en geopend. Een jaar welke plaats vond midden in de Koude Oorlog die altijd, op de achtergrond, een rol speelde in het alledaagse leven van mensen, vaak zonder dat ze het beseften. Uit dat jaar stamt HGJ, door ons veelal aan geduid als “Hennepen”, en dat bedoelen we goed hoor. Het is een innemend mens die soms wat lijd aan rusteloosheid waardoor menig bedrijf hem heeft zien komen en gaan. Het ambitieniveau om voor cliënten iets te bereiken in de zorg heeft een hoog niveau en dat speelt hem parten. Als de ander niet dezelfde vlek op de horizon ziet en vooral gaat voor korte termijn succesjes. Daar heeft hij een hekel aan. Maar verder is het een prettig mens die het leven neemt zoals het komt en zich daar goed bij voelt. 50 jaar dus en nu al lange tijd in een leuk grensplaatsje in de Achterhoek en kuehlwagen_zoals u weet kunnen ze daar wel een feestje bouwen. Dus zagen we bij aankomst een enorme partytent en een grote aanhanger zoals je die in Duitsland wel bij (openbare) feestjes ziet. Nou die aanhanger was zeer goed gevuld met drank uiteraard. Nu komt de leverancier van de drank uit Duitsland dus mijn verwachtingen stegen en niet onterecht want er kwamen kratten vol heerlijk en goed Duits bier uit de aanhanger rollen. Nu moet ik wel wat oppassen met het nuttigen van bier en vooral het iets teveel wordt want ja; ik ben geen vijftig meer en moet ik denk aan mijn lijf en hoe dat goed blijft functioneren. Een Krombacher was het en die ik, naast mijn favoriet Bitburg, ook zeer waarderen. De anderen konden dat ook want er zijn wat kratten geleegd en ik durf geen weddenschap met u aan hoeveel. Grote partytent en een groot aantal mensen om te zorgen dat de aanhanger er niet voor niets stond. Middernacht die avond werd hij 50 jaar en kwamen er nog een aantal vreemde verschijningen opduiken. Ze zeggen niets maar willen wel drinken, dat wordt dus bier met een rietje, lastig hoor en je wordt er heel snel dronken van. Het verhaal erachter zal ik nog wel een keer opschrijven maar waar ik wist dat HGJ op de stoep stond een aantal jaren geleden. Zo waren er nu zelfs drie van dit type en van twee hebben en hadden HGJ en zijn lieftallige echtgenote geen idee wie het waren. Het deed de feestvreugde niet drukken, integendeel. Na middernacht werd er nog een schepje bovenop gedaan. Nu hadden de bitterballen al hun definitieve bestemming bereikt, hoe jammer, en was er voor de meesten onder de gasten een goede bodem gelegd om er nog eentje te nemen. Hoe het is afgelopen weet ik niet want wij hadden nog een eindje te gaan voordat we thuis waren en je kent wel zo’n moment op een feestje. De afhakers gaan na een bepaald punt naar huis en als er 1 afhaker over de dam is volgen er meer. Het zal niet minder zijn geworden, de intensiteit van dit prachtige feestje en daarvoor nog hartelijk dank. Zo was ongeveer de afloop hoorden en lazen we de volgende ochtend. Opruimen, opruimen en de boel aan de kant maken.

Welkom bij de club van 50ers Hen.