82

De leeftijd van mijn moeder, vandaag bereikt. Het wordt al een kleine traditie om dat bij Johan tevieren. Bij Johan is in “de Korenmolen” die dan vreemd genoeg een oliemolen is, maar dat terzijde. Niet gedacht dat we deze verjaardag nog zouden vieren. In oktober kwam bericht dat het een zaak van weken, maanden zou zijn. Die gedachte was enerzijds natuurlijk onthutsend, anderzijds is mijn moeder op een leeftijd gekomen dat dit soort berichten niet meer leiden tot complete ontsteltenis.
Na de dood van mijn vader is ons leven maar vooral dat van haar in een ander vaarwater terecht gekomen. Hoewel de gebreken, en de incidenten, zich stapelen is er toch een betrekkelijke rust en gelatenheid in de plaats gekomen van alle commotie rondom de laatste jaren van het leven van mijn vader.
Die rust en gelatenheid zijn haar eigenlijk ook zeer gegund want het heeft heel veel energie gekost, en dat heeft zij, weet ik zeker, graag en met alle liefde gedaan. Dat er nu relatieve rust is maakt dat de verjaardag haar zeer gegund is. Na een val van een tweetal maanden geleden, waarna ze er uitzag als een Indiaan op oorlogspad, ziet ze er nu weer goed uit. Dat, met het feit dat ze er nog is, ondanks alle andere verwachtingen, maakt dat het een mooie middag gaat worden.
Lekker eten, drinken en een beetje kletsen. Dat komt voor vandaag helemaal goed, gefeliciteerd ma.