Nu en dan is het wat stiller, op deze Blog en dat heeft te maken met de herstarte werkzaamheden. Die vragen naast mijn aandacht vooral nog even weer energie, een beetje aanpassen dus. Dat geeft niets maar zorgt er wel voor dat ik mijn tijd weer beter moet indelen en in die prioriteiten hoort het schrijven van een blog niet tot de eerste prioriteiten. Als ik weer wat gewend ben komt het vanzelf weer op gang moet u maar denken. Vandaag was een dag zonder planning, dat wil zeggen; er was geen dienst die ik geaccepteerd heb. Een korte dienst in een verzorgingshuis in Nunspeet; daar voegen ze me voor en voor die eer heb ik even bedankt. Dat kost bijna nog meer aan vervoer dan dat het opbrengt. Nou nee dus en dat maakte de dag vrij om even wat anders te doen en dat hebben we gedaan. We hebben ons begeven naar het Pruisische deel van Europa wat wij tegenwoordig Duitsland noemen en hebben daar een paar winkels bezocht teneinde wat passende kleding te kopen voor mijn Goddelijke lichaam. Dat lukt wonderwel en ook het andere Klinkertje kocht er een paar zaken. Dan nog in, hetzelfde mooie stadje waar het erg druk was met onze medelanders die nog vakantie hadden, een andere winkel bezocht. Eenmaal binnen loop je als het ware direct aan tegen de winkel waar ik zijn wilde; een schoenenzaak. Buiten die schoenenzaak hebben ze een soort van display waarin alle sloffen en slappe schoenen zijn uitgestald. En jawel; ik werd niet goed en kon mijn vreugde niet op; ze waren er weer. Mijn geliefde sloffen die mij zo heerlijk zitten zoals ik u onlangs berichtte, het was een feest vandaag. Twee paar heb ik er uiteraard nu meegenomen en in de winkel zelf hadden we ook veel geluk met vinden van een paar mooie schoenen en geschikte werkschoenen. Het kon niet op en tegen de tijd dat wij Pruissen weer verlieten, na eerst broodjes en ander lekkers te hebben ingeslagen, wachtte ons een fijne terugreis naar onze eigen Heimat.