Het gebeurt niet zo vaak meer maar deze vroege ochtend ben ik even alleen. Het andere Klinkertje is doorgelopen naar onze middelste om te kijken hoe het op de landingsplaats is. 
Zelf opgestaan met nogal rugpijn dus even kalm aan doen en daarom de auto, die terug is, weer ingepakt met de spullen die we altijd mee hebben, variërend van lampjes, verrekijker tot de hengel. Nu zit ik achter de computer en zit te bedenken wat ik ga doen. Nu gaan wandelen of is dat niet verstandig met de rug? Het is zo stil inmiddels dat ik de radio aangezet heb en de top 40 muziek komt de huiskamer binnenrollen maar het is meer achtergrond muzikaal behang, luisteren komt er niet van. Is het omdat je op jezelf wordt terug geworpen of is het wat anders waardoor het me ineens opvalt dat ik nu alleen ben. Niet dat ik me alleen voel maar het is iets waar ik sinds december niet meer aan gewend ben. Als ik alleen wandel wat niet vaak voorkomt, zoals ik gisteren gedaan heb, voel ik niet wat ik nu in de stille huiskamer voel. Ik trek mijn schoenen aan en ga ook maar op de landingsplaats kijken.
Ga naar de inhoud
