Vervolg de Biesbosch; de schipper stelde zichzelf voor en vertelde dat hij samen met een aantal anderen vrijwilliger was om de twee fluisterboten te bevaren. Goed trossen los en daar gaan we.
Met toch nog onverwacht veel gebrom kwamen de elektromotoren op gang, en Boem, daar lagen we met een klap weer stil. Oeps; een Tros vergeten, en dus bleef het hele schip aan de meerpaal haken.
Tumult en rumoer was de schipper zijn deel, en na een nieuwe start gemaakt te hebben begon de reis. Na een stukje over wat breder water gevaren te hebben en onder uitleg van de schipper een smalle kreek ingevaren. Heel erg mooi, ook allemaal met namen, de kreken en de wateren.
Na een tijdje varen kwamen we de kreek uit en moest een wat breder water worden overgestoken. De boot begon wat te rollen en slagzij te maken vanwege de wind en de stroming. Dat geeft een flinke sensatie, leuk om mee te maken. Als ik mijn gezelschap mag geloven, toen en achteraf, bevonden we ons ongeveer op de Titanic die op het punt stond te vergaan, met man en muis. Als door een wonder kwam de boot door de enorme golven en storm weer in rustig water en konden we de reis vervolgen, het bleef rustig, hoewel. De schipper was waarschijnlijk toch enigszins van slag want de reis duurde van de beloofde vijf kwartier en slechts vier, in gewoon Nederlands; we waren met een uur terug.
Jammer maar wel erg mooi gebied en komen zeker een keer terug. Met mooi weer en zonneschijn moet het nog wel een heel ander gebied zijn.
Bijzonder.