Vanmorgen gehoord; bij de dag leven, hoe moeilijk en onvoorspelbaar dat ook is of kan zijn. We proberen het onszelf vaak genoeg wijs te maken. Genieten van elke dag is een wijsheid die moeilijk in te passen is in de waan van de dag en de vluchtigheid van het dagelijkse bestaan.
Het verschil tussen wijsheid en een tegeltjeswijsheid is u bekend zo neem ik maar aan. Tegeltjeswijsheden zijn veelal dooddoeners, die net zo goed achterwege kunnen worden gelaten. Ze geven de mogelijkheid om de conversatie met anderen te vullen. Er kan te pas en te onpas mee gescoord worden in gezelschap (Oost, West, Thuis best).
Geniet van elke dag zal daarom in context geplaatst moeten worden, het heeft voor de één meer betekenis dan voor de andere, afhankelijk van de situatie waarin degene die het beweerd zich in bevind. Het valt u misschien ook op dat zodra je ergens, om wat voor reden dan ook, persoonlijke interesse in krijgt, het meer tot de verbeelding spreekt.
Als persoonlijk voorbeeld neem ik maar Ecuador, wat een, naar het schijnt, prachtig land in Zuid Amerika is. Dat was ook ongeveer wat er ik van wist. Tot onze jongste thuiskwam met een vriendje die geboren is in dat land. Opeens hoor ik allerlei nieuws uit dat land die ik, zonder de eerder gewekte interesse, niet opgemerkt zou hebben. Over duikboten met drugs op de grens met buurland Colombia, over toeristen die gekidnapt worden of over Assange die er asiel verleend krijgt. Opeens wordt je aandacht er naar toe getrokken, merkwaardig fenomeen.
Zo is het ook de met de wijsheid om bij de dag te leven, en van elke dag te genieten alsof het je laatste is. Als er iets gebeurd in je omgeving, als de juiste context er is hebben die wijsheden een andere betekenis en lading dan in de waan van de dag en in de vluchtigheid van het bestaan, waarvan akte.