Botsen

Als het andere Klinkertje en ik over computers, internet maar vooral over de website hebben dan is het soms alsof we langs elkaar heen praten. Mijn kennis van de technische kant van dat domein is niet echt groot, om niet te zeggen slecht. Dat botst nog weleens want soms is het erger dan Swahili en het grappige, achteraf, is dat zij en ik steeds harder tegen elkaar beginnen te praten. Op het moment kan het er soms hevig aan toe gaan. Zij weet er ook veel meer van inmiddels en ik loop op dat gebied nog ergens in de Middeleeuwen te zwerven. Alleen naar buiten toe houdt zij dat verborgen, niemand mag het eigenlijk weten dat zij er veel meer van weet. Gevolg is wel dat als er een onoverkomelijk probleem is dat natuurlijk wel opgelost moet worden. Daar heeft zij, als zo vaak, gelijk.
Dan kom ik toch weer in beeld en wordt er actie verwacht, contact zoeken met onze goede vriend in Lelystad en dat gaat eerst via de mail. Erger wordt het als hij gaat bellen met deze digibeet want ik ben dan het haasje en moet hem te woord staan. U weet net zo goed als ik dat ik geen Swahili versta en hij spreekt dat zoals ik een aantal dagen geleden al aan u heb uitgelegd.
Toch doe ik het en het protest hoort een beetje bij deze situatie. Kunnen we achteraf ( en ik zeker) daar hartelijk om lachen. Anders wordt het leven ook zo rozig, een beetje vuur erin.Kan en wil niet anders dan in bewondering naar het andere Klinkertje kijken.