Cloud

De dag is weer eens anders verlopen dan gedacht. Het was grijs en mistig vanochtend bij het opstaan. Op de een of andere manier had ik toch zin om eens weer een eind te rijden. Dat betekent in de meeste gevallen dat de auto word gepakt en we rijden ergens heen, soms een stukje wandelen, natuur bekijken en onderweg zien of we nog een paar mooie foto’s kunnen scoren. Raar moment vandaag maar de enige dag deze week dat het zou kunnen want de rest van de week druk, druk en nog eens druk. Het zijn van die dagen doordeweeks om lekker te rijden, in recreatiegebieden is het lekker rustig. Direct al een kinkje in de kabel want in mijn achterhoofd heb ik dan al een soort van route gepland. Die liep door de Achterhoek en de Liemers om dan ook nog even in D broodjes te scoren.
Het is maar goed dat we niet dichter in de buurt van Duitsland wonen anders ging ik een paar keer in de week. Wij zijn, en ik in ieder geval, een beetje fan van Duitsland, niet om zijn beruchte verleden maar wel om zijn heden. Een mooi land is het gebleven waar nog rust en ruimte is en gevonden kan worden. Zo zijn er stukken, ook net over de grens, waar je gerust een kilometer of tien kan rijden zonder een dorp of iets tegen te komen. Wegen die oneindig lijken en die voeren door een ander soort van boerenlandschap dan in Nederland. Waar ruimte nog een andere kwaliteit heeft.
Nou ja, Duitsland dus. Mijn eega sinds dertig jaar fotografeert en behalve voor de mooie plaatjes doet ze dat ook voor een bepaalde waarnemersite in Nederland. Maar ja, als je in Duitsland fotografeert komen de foto’s op een zustersite en dat is minder spectaculair, voor haar dan.
Mijn hele achterhoofdverhaal ging niet op want zij neeg ernaar richting de IJssel te gaan en u weet sinds een tijdje dat de IJssel niet meer mijn favoriete plek is, maar goed. De IJssel dus, moet de hond uitgelaten, snel wat in het huishouden doen alvorens we kunnen afreizen. Tijdens de stofzuig schiet me ineens iets in de gedachten, hangt er niet een brief aan de koelkast met een uitnodiging? Gauw even kijken en ja hoor, er is een afspraak uit de agenda weg gevallen, uit de Cloud verdwenen ( die geef ik nu telkens de schuld als een afspraak niet meer in mijn geheugen noch in het geheugen van de agenda zit). Een uitnodiging voor de jaarlijkse griepprik bij de huisarts, deze middag om 14.30u.
U begrijpt; het is er niet van gekomen want afspraken gaan voor het meisje, dat zijn dingen waaraan we ons houden, tenzij er een wereldramp gaande is of anderszins maar niet voor een dagje uit. Mijn eigen hersen pan als Cloud, hij werkt meestal nog.