De Tijd

Waar blijft de tijd, verzuchten we wel eens. Dat is op zich een rare maar legitieme vraag waarop alleen een wetenschappelijk antwoord mogelijk is. Dat is echter niet wat bedoelt wordt, mensen proberen op die manier aan te geven dat ze het gevoel voor tijd kwijt zijn geweest of dat de tijd te snel gaat. Wie van u een serie als The Big Bang Theory volgt weet inmiddels dat er alleen wetenschappelijke antwoorden op dergelijke vragen mogelijk zijn. Tijs is alleen in eenheden aan te geven en dat geldt dus ook voor de vraag; waar blijft de tijd. De tijd gaat nooit te snel maar de tijd gaat altijd in dezelfde seconden, minuten, uren, dagen, weken, maanden en jaren. Volgens de atoomtijd is er een verschil van een seconde per zoveel jaar. Dat gevoel van de grip op de tijd kwijt te raken raakt ons het hardst als je jarig bent.

Wat, al 53? Nu al; ik denk nog heel veel tijd te hebben en dat is maar goed ook, anders was nu al aan het afbouwen. Het blijft wel raar en ik kan de verzuchting; waar blijft de tijd, van harte onderschrijven.

Leek de schoolvakantie van zes weken vroeger bijna een onoverbrugbare periode, zolang als we dan vrij hadden van school, ongelofelijk; zes weken. Zolang als het daarna duurde voordat de herfstvakantie begon en november eindelijk ten einde was. December was natuurlijk de feestmaand, nee; niet vanwege het Kindeke, maar vanwege de gezelligheid.

Er was om te starten de Sint, daarna volgde Kerst, Opoe was 2e Kerstdag jarig dus waren we dan in de veenkoloniën en als toetje van de maand Oud en Nieuw. Wat een maand, maar zo snel als ie kwam zo snel was ook dat weer gebeurd en dan was het het een hele ruk naar de zomervakantie, wat een eind. Dat gevoel en besef van tijd verandert ernstig naarmate een mens ouder wordt. Tijd vliegt en vervliegt, zo gaat dat.


( https://klinkertjes.nl embedded video’s van Youtube op de website. Daartoe is de ‘Privacymodus inschakelen’ aangevinkt. Dit betekent dat YouTube geen informatie opslaat tot het moment dat u de video gaat bekijken )

Bleibt Alles Anders lyrics (Herbert Grönemeyer)
Thron über Konvention,
das Leben kommt von vorn
Stehst unter dem hellen Stern, hellen Stern
Verträum dich in deinem Traum,
verlass dich auf Zeit und Raum
Du gehörst zum festen Kern
Trockne die Tränen, zieh deine Kreise
Der stille Weg, folg dem Sonnenaufgang leise
Tanz den Tanz auf dünnem Eis
Forder das grosse Gefühl,
durchquer den Hades zum Ziel
Surf auf dem Scheitelpunkt des nichts
Erwarte viel, lebe für den Transit
Zwing das wahre Geschick, ein Silberstreif am Horizont
Stell die Uhr auf Null, wasch den Glauben im Regen
Die Sintflut ist verebbt, die Sünden vergeben
Kein Ersatz, deine Droge bist du
Es gibt viel zu verliern, du kannst nur gewinnen
Genug ist zu wenig, oder es wird so wie es war
Stillstand ist der Tod, geh voran, bleibt alles anders
Der erste Stein fällt aus der Mauer, der Durchbruch ist nah
Es kommt der Moment, kommt die Zeit
Wasser wird zu Wein, und die Sekunden bleiben stehn
Auf den Punkt, Zauberer verraten ihre Tricks
Auf allen Würfeln fällt die sechs, die Limits brechen weg
Monster verkriechen sich, die Schätze gehoben
Du steigst nach unten, du fällst nach oben
Ohne Netz, dein Placebo bist du
Es gibt viel zu verliern, du kannst nur gewinnen
Genug ist zu wenig, oder es wird so wie es war
Stillstand ist der Tod, geh voran, bleibt alles anders
Der erste Stein bricht aus der Mauer, der Durchbruch ist nah
Der Durchbruch ist nah
Kein Ersatz, deine Droge bist du
Es gibt viel zu verliern, du kannst nur gewinnen
Genug ist zu wenig, oder es wird so wie es war
Stillstand ist der Tod, geh voran, bleibt alles anders
Der erste Stein bricht aus der Mauer, der Durchbruch ist nah