De Vijfde Dag

Van West naar Oost en verder, zo had deze Blog kunnen heten. Of de drie pontentocht want met pijn in het hart zijn we de terugreis begonnen. Als ook op de heenreis laten we ons leiden door de navigatie die we echter een beetje moeten misleiden anders stuurt ie ons precies dezelfde weg terug. Die hebben we wel gezien en we gaan voor een tocht dwars door Brabant, van west naar oost. Uiteindelijk belanden we telkens zo op de grens van Brabant en Gelderland en is het wel Noord(en) van Brabant en het zuidelijke deel van de Betuwe. Een afwisselend landschap trekt aan ons langs waar we in het begin van de rit zelfs nog over de ons bekende Groen Kruisweg kwamen en ook bekend eindigde bij het Berg en Dalse van Nijmegen. Een afwisselende rit die genoeg tijd had om nog foto’s van vogels te maken en onze vakantie eens lekker verbaal te herhalen. De belevenissen waren er voldoende om de hele dag door slechts op de achtergrond Genesis te draaien en eer zelden naar te luisteren dan wel mee te zingen.

Zoals wel vaker eindigden we in Duitsland omdat er geen zin was om erg bekende wegen tegen het lijf te lopen en zeker niet om Nijmegen op vrijdagavond door te rijden. Dus onderlangs en via het in zeer Kerstige sfeer zijnde Kleve richting de Nederlandse grens terug. Natuurlijk eerst nog even heerlijke boter en broodjes gekocht om in Arnhem onze jongste op te pikken en vervolgens via een bekende weg, het is niet te vermijden, naar huis te rijden.
Thuis, ons Uussie waar we direct na aankomst, door een verdrietig bericht van de buren in de
realiteit terug gebracht worden. Raar maar waar,
er waren precies vijf minuten voor nodig en we waren thuus.