Doe eens gek heb ik de laatste week een paar maal gehoord als aanmoediging om buiten de gebaande paden te treden en iets te doen wat ik anders nooit zou doen. We komen net van het ziekenhuis waar het andere Klinkertje zich moest laten nakijken doordat zij haar eigen lijfspreuk van deze week wel erg serieus nam. Doe eens gek en val eens goed van de trap. Door het spelen met de kleinkinderen ging het mis bij het traphekje en flink gevallen op de vloer. Na troostende woorden van de jongens bleek het toch wat tegen te vallen met de pijnklachten en zijn we gistermiddag, op het allerlaatst, op verzoek van het andere Klinkertje (jawel), toch nog snel naar de huisarts geweest. Die wist het (natuurlijk) ook niet en toch maar voor de zekerheid een foto laten maken. Dat konden we dan het beste vanmorgen doen. Dat was ook zo want binnen een uur stonden we weer buiten met de uitslag, gelukkig niets gebroken en zo zie je maar. Een ongeluk zit in een klein hoekje en voor deze keer is het flink mee gevallen ( haha) maar dat kan ook anders gaan. Op de één of andere manier kom ik niet af van de door het andere Klinkertje, aan mij verkondigde mantra; Doe eens gek. Hoezo doe eens gek, het lijkt me een mooie nieuwe lijfspreuk voor het andere Klinkertje.