Het eind van 2012 komt in zicht, het staat voor deur. Reden voor veel mensen om goeie voornemens te hebben, daarop ben ik geen uitzondering. Was het tot 2011 nog het stoppen met roken is dat nu toch echt een nieuw project die met mijn gezondheid te maken heeft. Ze heeft het redelijk afgeraden, mijn bijzondere cardiologe maar ik ga dit jaar echt werk maken van gewicht verliezen. Het is me al een keer goed gelukt maar het moet beter en het moet structureel. Dat betekent taartjes 
vooral dat er in de late uurtjes niet meer gesnoept, genast mag worden. Bewegen lukt al goed maar ook dat komt op een punt dat het echt structureel moet worden. Geen gejojo, niet op en neer en niet heen en weer. U raadt het al, de keywords, de sleutelwoorden zijn gezondheid, gewicht en structureel.
In Duitsland is het feest, zo lijkt het tenminste
Een hele opgave maar niet onmogelijk. Van het roken dacht ik ook nooit af te komen en werd afgedaan met de grap dat ik morgen ging stoppen. Op een zekere dag klopte dat en daarna is het niet meer anders geworden. Geen zin in een sigaret? Soms nog wel, maar vooral heb ik zin om te leven. Om er zolang mogelijk bij te blijven, te mogen beleven dat de kinderen ouder worden, de kleinkinderen te zien opgroeien. Dat ik altijd heb gedacht dat leven vanzelf ging, de schaduw van mijn eigen sterfelijkheid aan mij voorbij zou gaan en ik het leven zou nemen zoals het kwam. Dat gebeurde niet, er waren en zijn dingen belangrijker dan de behoefte aan roken, teveel eten en alcohol drinken. Het is gek dat daarvoor iets moet gebeuren om je die realiteit bij te brengen. Die indringende boodschap heeft ook nog de neiging, bij mij althans, om de kracht van de boodschap met het verstrijken van de tijd te laten vervagen.
Dat dringende besef moet ik mezelf opleggen, en dat lieve mensen, is het beste voornemen wat ik heb voor 2013, ik wens u ook een mooi en werkelijk gezond 2013 toe met mooie voornemens.