Ferro was de titel van de vorige blog, helpt het; de ferro? Het is op dit moment nog nauwelijks te merken en daar komt nog bij dat ik last van mijn longen heb. Nu schijnt Nederland last van de longen te hebben dus zover niet iets bijzonders maar het is wel heel lastig. De Kerstdagen staan voor de deur en we hebben inmiddels alles binnen, de boodschappen en de cadeaus want sinds ons Zwitserse avontuur zijn we wel dol geworden op de Kerstman. Nu verandert de rol van de goedheiligman en zijn knechten maar wij vinden dat de Kerstman een veel prettiger uitstraling hebben. Voor ons dus de Kerstman en die deelt zijn cadeaus voor de kerstmaaltijd. Vooral ben ik blij dat ik het kan meemaken, om mee te maken dat de kleinkinderen opgroeien tot zelfstandige mensen. Dat laatste wens ik iedereen toe maar vooral mezelf, daar zolang mogelijk van kunnen genieten, samen met het andere Klinkertje uiteraard. Allemaal fijne feestdagen gewenst