Gisteren bij mijn nieuwe team geweest, erg fijn en tegelijk ook geruststellend. Nog altijd moet ik wennen aan de gewone werkomgeving. Waar je niet drie keer moet nadenken over wat je doet, zegt of uitstraalt. Waar je niet bij elk gesproken woord moet nadenken wat de tweede en derde betekenis kan zijn. Of iemand oprecht is of met een tweede en derde agenda spreekt. Dat is wel een gewoonte geworden in 14 jaar politiek, om daar aan te denken en rekening mee te houden. Denken in scenario’s, wat kan er nog meer gebeuren, welke vragen kunnen ze nog meer stellen, heb ik iets over het hoofd gezien, waar liggen de belangen van de ander. Het is maar een korte opsomming maar het vormt je wel en daar moet ik rekening mee houden. Het gaat nu dus heel anders, oprechte interesse en aandacht en dat is een hele verandering. “Je Blogt niet veel meer”, werd mij gezegd door een nieuwe collega en dat verraste me dan ook weer. Er is dus iemand die de moeite heeft genomen om te zoeken naar mijn naam. En dan verder te kijken naar wat daar dan achter zit. Heeft blijkbaar Blogs van mijn hand gelezen en dat vind ik mooi. Het weinige Bloggen van de laatste tijd heeft vooral te maken met de ziekte die ik heb doorgemaakt. Geen zin om te schrijven omdat ik wel kan, maar niet wil schrijven, over het enige onderwerp wat me heeft bezig gehouden, mijn ziekte.
Dat is voor een keer aardig om daarover te lezen wellicht maar na de vierde keer denkt u, lezer, het is mooi genoeg geweest, heb het eens over iets anders. Een frisse start maken, dat is wat ik graag wil. Er valt tenslotte genoeg te schrijven, over de politiek kan ik elke dag wel schrijven. Zoals nu weer met de opvang van illegale asielzoekers, mensen die vaak geen kant meer op kunnen en waarvan een “beschaafd” land als Nederland toch tenminste voor die drie basale dingen zou moeten zorgen. U weet dat het andere Klinkertje en ik de auto regelmatig als Praathuis misbruiken. Zo ook gisteren waar we het over het voorgaande probleem hadden. Hoe onze Partij zou moeten acteren en de verrechtsing van de VVD. We konden niet op zijn naam komen, in onze ogen in ieder geval een echte liberale VVDer, en iemand als van Aartsen in Den Haag. Die denken daar toch anders over, zo was onze gedachte; waarom horen we die niet? Het ging natuurlijk om Frans Weisglas( de onbekende) en laat die vanmorgen via o.a. Twitter en de Volkskrant melden dat hij, van Aartsen en van Zanen het standpunt van de VVD niet steunen. Dat is mooi, zo’n geluid van VVD mastodonten, ja de VVD heeft ze ook. Toch was het even een rare gewaarwording, dat een korte analyse in het Praathuis direct zoveel resultaat oplevert. Ik waarschuw Nederland; morgen gaan we weer een eind rijden.