Ben weer eens bij de garage, en zit me stierlijk te vervelen. Dat merkt hier niemand want je merkt en voelt de afstand. Grote desk, hele grote en lange tweedelige desk is de scheiding tussen de klant en het personeel.
Bij het melden dat ik er ben voor mijn afspraak geen herkenning van de meneer achter de desk. “Wat is uw kenteken” vraagt de man zodat hij weet met welke auto en afspraak hij van doen heeft. Dat ik de man ben die voor dat kenteken de rekening, en daarmee een deel van zijn boterham, betaald lijkt niet helemaal doorgedrongen. Die indruk maakt het niet tenminste. Het nummergevoel heb ik, de klant is er voor hem en niet omgekeerd. Het komt geloof ik niet meer goed tussen deze garage en mezelf. Behalve dat je goed geholpen wil worden mag je toch ook waardering verwachten dat je nog klant bent bij deze, als duur bekend staande, garage.
Helemaal niet wat mij betreft en hoewel ik bij anderen wel hoor hoe ze een gesprekje hebben die je als aardig kan aanduiden, een vertrouwd gevoel levert het mij niet op. Dat wordt vooralsnog zoeken.