Gewoon

Na een vakantie van drie en een halve week vandaag weer begonnen. Het werk en het leven neemt weer zijn gewone loop of er niets gebeurd is. Of we niet op Schiphol zijn geweest tot 2.30 om vakantiegangers op te halen, of we niet in Nieuw Statenzijl zijn geweest, of we niet in Limburg zijn geweest of in IJmuiden. Of we niet allebei jarig zijn geweest deze periode en een mooie verjaardag hebben gevierd. Dat we een aantal zeldzame vogels hebben gezien en de droogte van deze zomer hebben doorleefd. Dat we een droog Zwillbrock hebben beleefd en de flamingo’s ineens op het Veluwemeer stonden en dat we laat op de avond een soort van binnenkomst van bijeneters hebben meegemaakt. Dat we na uren door Drenthe en Groningen te hebben gereden nog steeds geen wolf gezien hebben. Dat we in de hitte van de dag een poosje hebben doorgebracht op het Kootwijkerzand om een aparte vlinder op de foto te kunnen zetten. Dat we op, naar wij dachten bekende plekken, nieuwe onbekende plekjes hebben weten te vinden. Dat we een otter, een hunebed, een uitkijktoren, een onderduikhol in een bos, een zwarte zwaan, een ja-knikker en ga zo maar door hebben bezocht, Nee, na een paar uur werken is het bijna alweer weg. In beslag genomen door de werkelijkheid van de dag en inderdaad; gelukkig hebben we de foto’s nog.