Gisteravond was Herman van Veen bij het programma ” Mathijs gaat door”, een van de favoriete programma’s van dit moment. Wat het voor Herman betekende om oud te worden was de vraag; niet zoveel vertaal ik even vrij Herman’s antwoord. Wat wel soms wel gebeurde was dat hij wat dingen vergat, op weg was naar …, en dat weet hij dan niet meer. Herkenbaar voor mij; de koelkast of de kelderkast openen en denken; wat moest ik nou toch weer? Zo gaat het voor mij ook met vervagende herinneringen. Deze ochtend zouden we eigenlijk wat gaan wandelen maar de aangekondigde buien houden ons binnen en zo, achter de computer zittende begon, na een artikel over Joods Zutphen, een speurtochtje naar een vervagende herinnering.
Al eerder heb ik u al eens vertelt over de autotochtjes die voor mijn vader noodzakelijk waren in de uitoefening van zijn functie. Die voerden naar allerlei plaatsen maar ook naar het nabij gelegen Zutphen waar hij dan een (gespecialiseerde?) machinefabriek bezocht. Eerst als klein bedrijfje gevestigd aan één van de rondende steegjes in Zutphen. Het was nog een hele klus om er met een busje van de fabriek ( een Bedford) te komen, passen en meten. Wat later moesten ze daar, om begrijpelijke reden weg. Ze betrokken een nieuw pand gevestigd op de Mars. Nu begint ook een beetje de vervaging want ik ben bij hen thuis geweest ( samen met pa natuurlijk) en dat was op de Boompjeswal in Zutphen, een bovenwoning met hoge plafonds die heel erg indruk op mij maakten, een mooi uitzicht en een wat ( zou ik nu zeggen in mijn herinnering) kitscherig uiterlijk, veel goud. Nu ben ik in de veronderstelling dat de familie ( volgens mijn herinnering alleen man en vrouw) Cohen heette. Zowel hij als zij waren in mijn herinnering hele aardige mensen voor een klein mannetje zoals ik toen was.Zoals het nu gaat; gezocht op Google maar niets van dat bedrijf of die familie terug te vinden. Onbegrijpelijk; is het mijn herinnering die me voor de gek houdt of is er een andere reden die maakt dat er van de familie Cohen, en ook niet van hun bedrijf niets terug te vinden is. Hoe kan dat? Die vraag gaat me wel weer een paar dagen bezig houden want degenen die mij antwoord zouden kunnen worden gemist. Gek is dat hoe zulke dingen je bezig kunnen houden. Dat naar aanleiding van een artikel over een nieuw boek over Joods Zutphen. Het exemplaar van 1977, zoals in de krant wordt vermeld ligt staat in de boekenkast op zolder. Toch nog maar weer eens lezen. Nog verder zoeken op internet en bedenken wie of wat me wijzer zou kunnen maken.