Hopeloos?

Moe en voldaan na (weer) een dag van telefoontjes en vergaderen. Het blijft noodzaak en we maken progressie, zo is mijn stellige indruk. Dat is altijd prettig om te merken en te zien. Deze week blijft nog een druk en van de ene ontmoeting naar de andere, van de ene vergadering naar de andere, maar ik vind het leuk en doe het met passie. Passie voor de goede zaak, daar ben ik van overtuigd, dat ik anderen niet altijd kan overtuigen heeft grofweg met twee dingen te maken; de andere heeft zich voorgenomen zich niet te willen laten overtuigen, of mijn argumentatie deugt niet. Beide kom ik natuurlijk tegen, vanavond was ik even onder partijvrienden, dan speelt dat minder want hoe verschillend ik ook over sommige dingen denk, in de basis hebben we hetzelfde mensbeeld, maatschappijoriëntatie en denken vrijwel hetzelfde over een begrip als solidariteit.
Dat maakt wel dat je je thuis voelt in een dergelijk gezelschap. Dat heb ik natuurlijk niet dagelijks en morgenavond gaan we weer in de ring met de coalitie over een aantal onderwerpen. Al met al zal het wel een rustige avond worden, zo verwacht ik. Dat verwachte ik ook een twee weken geleden en hoe anders liep dat.
Volgens mij doe ik er nu verstandig aan u na afloop hier nog eens over te berichten, nu past wel enige ingetogenheid.
Buiten dat, het ruim na 22u, het is mooi geweest, relaxen is nu aan de orde.