Het is alweer even geleden en in de tussentijd is er van alles gebeurd zoals in elk mensenleven. Belangrijk en minder belangrijk tot bijna onbeduidend gebeurtenissen die je leven maken tot het leven wat je leidt. Zoals ik al wel eerder betoogd heb is het belang en het welbevinden van je eigen familie een van de belangrijkste dingen. Alles wat een kringel in een rimpelloze vijver veroorzaakt heeft de neiging om bij het andere Klinkertje en uw schrijver te verworden tot een hele grote kringel. 
Alles wat er in onze stam van de familie gebeurd heeft groot effect op onszelf en er gebeurde genoeg. Het zijn dan ook zware dagen voor ons maar ook weer dagen die een nieuwe en andere toekomst aankondigen dan eerder gedacht. Is dat vervelend of slecht; nou nee niet per sé. Het vinden van een nieuwe werkelijkheid is soms wel pijnlijk, soms ook verwarren maar in het vaste idee dat het voor alle kanten een verbetering wordt met de voorgaande situatie is het uiteindelijk prima. Er gebeurde natuurlijk nog veel meer en soms gaat dat bijna onbedacht of in jezelf en wordt de herinnering niet meer gedeeld met elkaar. Zo was onlangs de sterfdag van mijn vader en die dag gleed eigenlijk zomaar voorbij tot het andere Klinkertje er in de loop van de dag toch een opmerking over maakte en dat is waarover het allemaal gaat. We geven om elkaar en houden van elkaar. Natuurlijk zeg ik dat ook veel te weinig maar ik denk altijd maar dat zoiets niet gezegd hoeft te worden maar dat je naasten dat weten en voelen. Dat lijkt toch vanzelfsprekend maar is het niet, dat hebben we wel gemerkt in de afgelopen tijd; zo af en toe tegen elkaar zeggen helpt, net als even denken aan een bijzonder moment voor de ander.
Ga naar de inhoud
