Den heiligen Lullus, op uw gezondheid.
Het valt niet mee,maar de stilte inmiddels wel voorbij, is het praten nog op rantsoen.
Het deed me de laatste dagen wel terugdenken aan het spelletje geen ja/geen nee. Een spelletje dat gespeeld werd op de radio, uiteraard en gepresenteerd door, in ieder geval Elles Berger. Er waren mensen die er erg goed in waren en die twee woorden wisten te vermijden in het gesprekje dat zij kregen met de presentator.
Dat spelletje heb ik de laatste dagen ook gespeeld maar dan omgekeerd. De vragen zo laten stellen dat het makkelijk te beantwoorden met een ja of nee. In het spelletje moest je dat juist vermijden maar nu moest het uitgelokt, die ja of nee dan bedoel ik. Sommige mensen snappen dat als vanzelf, anderen kost het veel meer moeite. Maakt ook niet uit, het is al prettig als anderen moeite voor je doen, als is het maar om een vraag te bedenken die met ja of nee beantwoord kan worden.
Vermoeiend is het overigens wel, die zogenaamde stemrust die in gewone mensentaal gewoon zwijg betekent. Praten is sneller en makkelijker dan het bedienen van een apparaat hoeveel lol ik er ook me heb gehad. De bijgaande foto had ik in een ander verband al eens gepubliceerd maar hij is me nog veel liever geworden dan ie al was.