De periode is aangebroken dat de bezorgers aan de deur bellen om een kaartje met hun beste wensen af te geven.Of het typisch Nederlands is weet ik niet, wij hebben er mee van doen. Wat moet je met die goed bedoelde kaartjes die als achtergrond hebben om nog een extra centje voor de bezorger binnen te halen.
Het begon met de gewone krant, het dagblad. De jongen of het meisje die dag in, dag uit, behalve de zondag, je krant bezorgd. Als dat nog goed gebeurd ook is het helemaal mooi en is je dat wat waard.
Daarna kwamen de bladen die je nog gerust gewenst kan noemen zoals de regionale blaadjes als, bij ons dan, Klaverblad en Regiobode. Komen in 1x in de week dus die krijgen heel wat minder. Nu komen ook de concerns aan de deur die de reclame bezorgen en daar wordt ik wat ongemakkelijker van.
Echt ongevraagd en misschien, ten dele, ongewenste papierstort door je brievenbus. Reclame waar ik niet op zit te wachten en die meestal redelijk ongelezen naar de oud papierbak verhuisd. Wat ga je zo’n kind wat aan de deur staat nu geven? Niets zegt u, ja daar ben ik heel slecht in, dat geldt overigens ook voor alle collectes die langs komen, altijd wat geven is het devies.
Maar goed, de bijna ongewenste reclame, en het meisje wat ze bezorgd komt aan de deur, en nee; ik kan het niet, en dat is precies waarop gerekend wordt. Een paar Euro’s zijn haar deel en natuurlijk, jij ook fijne feestdagen.