Voorleesopa J.H. Burger (77) kan zich niet voorstellen dat ouderen niets voor jongeren over hebben. ,,Het is toch leuk om iets voor kinderen te betekenen?” Hij meldde zich aan voor het project ’50+ leest voor’ en las vorig schooljaar voor op de Eduard van Beinumschool in Rotterdam, waar zijn ‘kinderen’ genieten van zijn stemmetjes en spannende verhalen.
,,Eerst dacht ik, hij is wel heel oud”, vertelt Fleur van Dooren (10). ,,Ik was wel bang dat hij heel langzaam zou zijn en geen stemmen zou kunnen.” ,,Maar hij is heel lief”, zegt Laura Pool (8). Emiel Hoogland (11): ,,Hij komt zelfs door de regen om voor ons te lezen en hij weet wat we leuk vinden.” ,,Kan je schrijven dat we hem wel terug willen? Meester Ronald doet het niet zo leuk. Die kan geen stemmen.”
,,Het streelt mijn ijdelheid als ze zo reageren”, zegt Burger. ,,Toevallig was er vorige week een echtpaar bij me en die vonden dat kinderen tegenwoordig zo brutaal zijn en rottigheid uithalen. Nou dat deed ik vroeger ook: met een stok tegen lantarenpalen slaan, een voetbal door de ruit. Dat verandert nooit. Jeugd haalt nu eenmaal kattenkwaad uit. Mijn ouders maakten zich ook zorgen over mij.”
,,Kinderen hadden vroeger wel meer ontzag voor ouderen. Opmerkingen maken doe ik nu niet meer – ze roepen altijd iets terug. Maar in de klas, ze zitten wel niet met hun armen over elkaar, maar ze zijn er met hun volledige aandacht bij. Ik heb ook wel eens voor gymnasiasten over mijn werk verteld en anderhalf uur staan praten. Jongeren zijn enthousiast. Je hebt ontzettend leuk contact met hen, als je ze maar weet te boeien.”
© NRC HANDELSBLAD