Denkt u daar ook weleens over na, hoe het leven zou zijn zonder muziek. Na een flink potje cardio-fitness zit ik een tijdje achter mijn werkapparaat. Vind je het niet stil hier vraag ik aan mijn eega sinds meer dan dertig jaar. a eigenlijk wel, dus snel de radio aan, dat is overigens niet zo eenvoudig meer als vroeger. De radio komt tot ons via de glasvezel en dus moet het daarvoor bestemde kastje eerst van tv naar radio geschakeld, daarna de stereo-installatie aan die op ext moet staan en vervolgens kunnen we wel weer uit nog al wat zenders kiezen. Dat is natuurlijk allemaal peanuts als je weet hoe maar het gaat aan mijn punt voorbij. Muziek als een soort van levend achtergrondgeluid waarvan je nu en dan flarden muziek oppikt.
Via de computer kan het ook, zenders genoeg maar het geluid is gewoon veel minder en dan moet je een koptelefoon opzetten en dat is nog ongezelliger dan geen geluid. Nu kan ik eigenlijk best goed tegen stilte, stiltes in gesprekken zijn aan mij wel besteedt maar dan is stilte meer een instrument op zich ( denk daar maar eens over na), ik bedoel de dagelijkse stilte.
Vroeger thuis was eigenlijk ook altijd de radio aan voor zover ik me herinneren kan, zo’n mooie vinden we nu, met een kattenoog die de sterkte van de radiozender aangaf. De waterstanden die werden op gelezen, ( Kees van Kooten beschrijft dit mooi in zijn boek “Koot graaft zich autobio”). Waarbij de fantasieën al gauw uitgingen naar de plaatsen die opgelezen werden, de waterstand bij Konstanz, en hoe dicht in die buurt hebben we later nog gewoond, wonderlijk. Dan de muziek waar in zone regio je het vooral van de publieke zenders hebben moest en er nog geen Hilversum drie was maar wel arbeidsvitaminen. Geen Radio Veronica, Noordzee of Radio Caroline. Wel weer radio Luxemburg maar daar begreep ik niet veel van en soms helemaal geen muziek die ik leuk vond.
Nu ga je internet op en begint je “eigen”radiostation met een bepaalde artiest als hoofdmoot, leuk hoor maar alleen via het programma te beluisteren en dat is het dus nog steeds niet. Dan hebben we wel tegenwoordig Spotify maar het lastige van die mooie muziekbibliotheek is wel dat je weinig nieuwe muziek opdoet. Dat is het gemis so wie so, ik hoor te weinig nieuwe muziek, nieuwe artiesten en zeker weinig vernieuwende artiesten en songs. Maar komt er dan nu, soms zijn er ook weer hele mooie, en die krijg ik dan toegeschoven door ware muziekliefhebbers die er veel tijd in steken om de “nieuwen” te ontdekken. Dan krijg je andere mensen te horen dan de mensen die enorm hun best doen bij Idols, the Voice en anderen. Puur natuur soms, en soms ook heel mooi.
Die behoefte blijft wel, muziek luisteren, altijd met speciale momenten of tijden maar ook in de dagelijkse werkelijkheid, muziek hoort erbij. Mix van stijlen en mensen vaak mooi, soms niet. Deze is wat mij betreft wel heel geslaagd;