og een paar dagen werken en dan zit het erop voor dit afgelopen jaar en gaan het andere Klinkertje en ik vakantie vieren. Het moet me van het hart; het is anders dan ik in lange tijd gewend ben geweest. Een echt pré-vakantiegevoel maakt zich van mij meester en ik begin langzaam maar zeker in de afbouwstand te komen. Dat betekent niet dat er niet gewerkt wordt maar in een ander tempo en in een andere modus. Je begint al wat vermoeider te worden en te verlangen naar een korte periode rust en uitrusten, ontspannen. Ons kennende weet u natuurlijk waar dat op uit draait. Volgens mij heb ik u al verklapt dat ik rustig maar zeker toe werk naar een route voor de tocht naar het vakantieadres. Het kost me helemaal geen moeite om de route waar je een goeie zes uur over doet te verlengen tot een rit van 10 uur. Het is de eerste dag van de vakantie en van begin tot eind gaan we genieten. Van de vrije tijd, van de rit, van de omgeving en elkaars gezelschap. Wie ons wil uitzwaaien zal vroeg moeten opstaan. De laatste dagen kijk ik ook steeds vaker wat voor weer we mogen verwachten. Het gaat helaas, net als hier, niet erg eenduidig. Waar de een mooi weer voorspelt zegt de andere dat het wat minder weer wordt, om de dag erop het andersom te verkondigen. Er is geen pijl op te trekken en dat komt u waarschijnlijk nog het bekendste voor. Zo kijk ik nu elke dag wel even naar de te verwachten evenementen in die buurt. Wat is leuk, voor ons en voor het gezelschap waarmee we de vakantie gaan vieren. Zodra ik dit schrijfsel heb gepubliceerd ga ik iets anders noodzakelijks doen; het bekijken en uitzoeken van spullen als de badmintonrackets, en aanverwante artikelen. Wat valt de eer te beurt om met ons te mogen afreizen naar Zuid Duitsland en wie blijft thuis.
Nog een paar dagen…….