Leedvermaak

Ben ik een slecht mens? Zelf denk ik altijd van niet maar na gisteravond twijfel ik een beetje. Nu het EK meer dan een week bezig is beginnen er al landen af te vallen en neemt de druk in de tweede wedstrijd toe, vooral als er in de eerste wedstrijd geen goed resultaat is behaald. Een land waar Nederland al langer moeite mee heeft is Portugal waar het, ik dacht in 2006, zo uit de hand liep dat er 4 spelers met een rode kaart vertrokken en een man of tien ook nog een gele kaart kreeg. Dat lag niet alleen aan de slecht leidende Russische scheidsrechter maar vooral aan de enorm grove overtredingen die er tijdens deze wedstrijd gemaakt werden. Het was niet de eerste wedstrijd die enorm hard verliep maar wel de eerste met zoveel uitwassen. Het is maar even om een beeld te schetsen waarom de Portugezen sindsdien niet meer mijn grootste vrienden zijn, op voetbalgebied. Nu speelde Portugal gisteravond een poule wedstrijd tegen Oostenrijk. Mooi land en een beter voetballand dan Nederland want zij zijn op het EK en wij niet. Portugal begon de wedstrijd zoals we van ze gewend zijn, lekker arrogant; die Oostenrijkers pakken we even in en dan wegwezen. Maar zo ging het niet, voetballend was Portugal wel de bovenliggende partij maar Oostenrijk probeerde op de counter te spelen wat een paar maal goed lukte. Portugal inde tussentijd wat kansen verprutst, op de paal, slechte voorzetten en vrij trappen op mooie plekken die door het wonderkindje, de meest arrogante der Portugezen; Ronaldo, geweldig verprutst. Het blijft maat steeds 0 – 0 en met nog een minuut of tien te gaan krijgt Portugal een versierde strafschop; had de scheidsrechter nooit mogen geven want de Portugees begon zelf en de rest was een reactie op het eerste maar goed; ze krijgen een penalty cadeau van de scheids. Ronaldo gaat het klusje wel even klaren en zet zich achter de bal. Het wonderkind legt aan en schiet op de paal en de bal schiet het veld weer in, dat was mis. Geen goal en vele schimpscheuten vanaf de bank, de tribune en het thuisfront. En hoe het wonderkind dan kijkt; ’s werelds beste voetballer, uitgeroepen door de sportjournalisten. Daar moet ik toch echt ook even om lachen, wat een sukkels. Een over het paard getild kind is het die aardig kan voetballen. Die loopt te meesmuilen tegen de IJslanders ( 1- 1) omdat ze niet voetbalden maar alleen liepen te verdedigen, volgens Ronaldo dan. Terechte opmerking uit het IJslandse kamp; wat denkt Ronaldo dan; dat wij kunnen voetballen als Barcelona? Nee, Ronaldo had al af gedaan en nu nog meer en dan vooral omdat hij zich tijdens maar vooral na de wedstrijd heel onsportief gedraagt. Niet tegen je verlies kunnen is lastig en hoort bij een topper maar dat op deze manier naar buiten brengen is min. Daarom had ik leedvermaak om Ronaldo, het wonderkind die met een kwalitatief goeie ploeg niet kan presteren zoals het meneer beliefd. Daar worden “sterren” toch maar weer gewone mensen mee en dus Ronaldo; laat de arrogantie thuis en ga weer gewoon voetballen, dat is waarschijnlijk het beste, en bedenk ook, er zijn er nog tien in het veld, van jouw ploeg; die kunnen ook wel wat. Nu had ik dit allemaal wel voor mezelf bedacht tot ik vanochtend bij een cliënt was en we het kregen over het voetbal van gisteravond. Ik heb hier maar even op geschreven wat we zo ongeveer besproken hebben en we kwamen tot de conclusie; wel leedvermaak maar terecht leedvermaak, het mag weer, lachen om Ronaldo.