Maandje

Het is alweer een maandje geleden dat ik iets voor het laatst geplaatst heb en eigenlijk was er weinig reden voor. Tijd genoeg want thuis met een rugblessure maar gewoon even geen zin. Het gevoel alsof ik alles al een keer geschreven heb. Zelfs de wereldpolitiek en de Nederlandse politiek lijkt zich te herhalen en de altijd zo gewenste lessen uit het verleden worden schromelijk aan de kant gezet. We zijn vrijer dan ooit maar mogen steeds minder zeggen, die kant lijkt het wel op te gaan. Dat is frustrerend en een uitermate gevaarlijke ontwikkeling. Het is al vaak betoogd maar Wilders mag alles over een ander zeggen maar zodra er iets negatiefs over Wilders verschijnt of wordt gezegd is het land te klein. Zo gaat het eigenlijk ook met de Islam, de retoriek van Trump, en ga zo maar door. Het is bijna te verschrikkelijk om aan te horen.

Dan heeft Europa massieve problemen met vluchtelingen, zo wordt beweerd althans, en waar maken we ons druk over; over een Brexit. Net of Europa ooit een vriend is geweest van het Verenigd Koninkrijk. Het Verenigd Koninkrijk bestaat nog steeds want bijna stappen de Schotten eruit en wordt het Verenigd Koninkrijk wel een beetje klein om zo’n grote mond te hebben. Maar ja; hij ( Cameron) zit met een volks referendum in de maag. Als ik het wel heb door hem zelf van stal gehaald en nu opeens een probleem; iets wat in zijn gezicht kan exploderen. Trouwens; in Nederland kunnen we er ook wat van; een of andere raar referendum over een verdrag van de EU met de Oekraïne. Niet om het verdrag maar om de afkeuring van de EU te laten blijken volgens de initiators van het referendum. Kul natuurlijk want om de Nederlandse toekomst in de EU op te hangen aan zo’n verdrag is een gotpse. Erover opwinden kan ik me wel merk ik ineens, het zijn allemaal bijzaken.

Maar goed; allemaal drukte om niets en de echte problemen van deze wereld, de meest wereldse problemen van oorlog en vrede worden niet benoemd laat staan dat er iets aan gebeurd. De verhouding tussen Rusland en de rest van de wereld staat enorm op spanning en ik zie geen grootse pogingen om daarin verbetering te brengen. Als de drie wereldmachten op deze aarde zich nu eens wat meer inspannen om alle spanningen, meestal ook nog veroorzaakt door religie, te verminderen dan gaan opa’s en oma’s zoals het andere Klinkertje en uw schrijver, heel wat rustiger slapen.