Vandaag is een bijzondere dag in mijn en ons leven. Nee, we hebben geen huwelijksjubileum en ook geen andere bijzondere dingen. Toch is het een bijzondere dag want ik in dienst gekomen bij een nieuwe werkgever en dat is op zich al bijzonder als je rekening houd met mijn leeftijd. Een baan op de werkvloer, parttime maar wel één waar ik enthousiast van wordt en daar gaat het toch maar om. Nu had er nog even geen ruchtbaarheid aan willen geven maar nu was ik, vanwege een vrije dag op de eerste dag van mijn contract, in de winkel en bij het weglopen bij de kassa komt een oude bekende de winkel ingelopen. De man waarvan ik tijdens mijn afscheidsspeech als wethouder heb gezegd dat hij, naast mijn vader, mijn politieke mentor was.
Dat is toch apart als je even realiseert dat ik juist hem, juist vandaag tegenkom. Naast wat andere mensen is hij de eerste van de incrowd in de politieke sfeer die ik inlicht en het verplicht me om straks achter de computer te kruipen en een mailtje uit te doen naar de mensen die wel geïnteresseerd waren en bleven in de lotgevallen van de van Klinkentjes.
Die man, die mentor kon ik nu niets anders vertellen dan hoe het nu zit. ” Toevallig vandaag de eerste dag bij mijn nieuwe werkgever” zeg ik hem. Een thuiszorgorganisatie. “Oh wat ga je doen dan?”; vroeg hij. Nou gewoon; op de werkvloer. Ik leg het hem uit en hij zegt nog, verwijzend naar de actuele politieke situatie; dat past wel erg mooi in het verlengde. Dat ik weer als verpleegkundige geregistreerd probeer te raken deed hem ontvallen dat het jammer was dat ik dat had laten verlopen. Zo is het natuurlijk niet gegaan. Die registratie houden ligt iets gecompliceerder dan jammer dat ik het heb laten verlopen en in plaats van hem te corrigeren die ik er het zwijgen toe, op dat punt. Het feit dat ik werk heb is dus wereldkundig en ik ga nu gauw een paar mailtjes de deur uitdoen. Over deze hele periode ga ik nog wel een keer een uitgebreid bericht maken maar nu wil ik me concentreren op mijn nieuwe werk, wat is het toch lekker om dat te kunnen zeggen.