De vluchtelingencrisis is gestopt, zo lijkt het wel. Je hoort er niet veel over en het lijkt wel alsof de crisis vanuit Den Haag bezworen is. De media hebben er ineens minder aandacht voor en dat is bedenkelijk. De mensen die op de vlucht waren zijn heus niet gestopt met vluchten omdat er in Den Haag en later in Europa iets is beslist, samen met Turkije. Dat overleg en later de overeenkomsten hebben de man in Turkije een gevoel van almacht gegeven. Hij waant zich bijkans onschendbaar en via zijn partij probeert hij zijn invloed in binnen- en buitenland te vergoten. Nu is Turkije een seculier land ( land dat niet aan een religie is gebonden) en dat is te hopen dat daarin geen verandering komt. Daar ziet het langzaam wel naar uit. Het is niet echt en dictatuur maar het neigt naar autocratie waarin de machthebber verheerlijkt moet worden en kritiek niet meer mogelijk is. 
Dat is een gevaarlijke ontwikkeling en tot nu toe was het in Turkije zo dat machthebbers op het punt van hoogste roem en glorie tot de orde werden geroepen door het leger dat in dat land de bewaker is van de democratie maar meer nog van een seculiere samenleving waarin niet de ayatollahs/zeer conservatieve politici het voor het zeggen hebben maar democratische processen de staat besturen. Dat klinkt simpel maar in de basis klopt het. Met een paar staatsgrepen ( 1961, 1971 en 1980) hebben de militairen na een afkoelingsperiode en herschrijven de grondwet de democratische processen weer op gang laten komen. Nu er een rechtse volkspartij aan de macht is wiens leider de neiging vertoont zich almachtig te voelen is de vraag of en wanneer het leger zal ingrijpen. Zeker nu in gegrepen is in de status van parlementsleden die hun onschendbaarheid verloren hebben en daardoor eigenlijk niet meer ongestraft openlijke kritiek kunnen uiten op de bestuurders van het land zonder dat hen een strafrechtelijk vervolg wacht. Het zijn tekenen van een in zichzelf kerende maatschappij die een groot leider gaat volgen. Morgen gaat de kanselier van Duitsland op bezoek in Turkije en zij gaat het hem zeggen, hoop ik. De voorbereidende beschietingen zijn in ieder geval begonnen via de pers. In de Frankfurter Allgemeine lees ik dat kanselier Merkel het volgende, in relatie tot Turkije, opmerkt; “Einige entwickelungen bereiten uns Große sorgen”. Nou ja, dank je de koekoek, zou mijn oma gezegd kunnen hebben. Alle ontwikkelingen in Turkije zijn zorgelijk, of het nu gaat om de PKK of mensen die nu naar Europa doorgaan waarvan ineens blijkt dat er heel veel zieken en zwakken komen. En ja; die moeten ook geholpen worden maar het is de tegenwerking; waar eerst hoog opgeleide mensen kwamen is die stroom gedraaid naar anderen. Het is een explosieve situatie die wel iets meer aandacht verdient van Merkel, die overigens wel terecht de Four Freedoms Award kreeg, in mijn beleving dan. Door Turkije en haar machthebbers wordt ze wel zeer getergd zoals onlangs de rel over de belediging van een bevriend staatshoofd door een Duitse komiek. Veel te veel wordt met bijzaken de aandacht van de hoofdzaak afgeleid. In een strikt seculiere omgeving zoals Europa van Turkije verwacht zouden deze problemen niet zijn ontstaan. Mw Merkel is een sterke vrouw en volgens Forbes de machtigste ter wereld op dit moment. Zij moet in deze constellatie vrijwel alleen opereren want, als is Nederland voorzitter van de EU, je kan zien en merken dat zij er alleen voor staat en ik wens haar succes met de besprekingen deze week.
Ga naar de inhoud
