De feestdagen dit jaar vallen precies in het midden van de weken, dat maakt deze dag; de zondag ertussen tot een beetje een rare dag. Voelt niet echt als zondag maar is het wel en dus tellen we de dagen maar af naar het nieuwe jaar. Een nieuw jaar, 2020, wat bekt dat ook lekker; twenty twenty hoorde ik al langskomen en zwanzig zwanzig zal ook wel voorkomen bij onze Oosterburen. Vanochtend ook even gekeken naar de DWDD University met daarin Robbert Dijkgraaf. Mild optimistisch is voor mij wat eruit sprong. Hij is mild optimistisch over de toestand van de aarde. Sommige dingen wat meer dan andere zaken maar toch mild optimistisch; dat is een fijn woord van onze man in Princeton. Een goed begin van de dag in ieder geval en nu gaan we zien wat de komende dagen gaan brengen. 
Morgen is de voorlaatste dag van het jaar en is traditioneel de dag van de oliebollen. Vroeger thuis natuurlijk waarin pa en ma met heel veel zorg en aandacht de oliebollen en appelbeignets verzorgden voor ons, als gezin ( mijn broer geen krenten in de oliebollen) maar ook voor de buurtjes, soms de familie in Brummen en kennissen in de omtrek. Het beslag werd met de hand gemaakt in oude lijmtonnen die denk ik ongeveer veertig liter groot waren. Dat was heel veel beslag en heel veel oliebollen die na Oud en Nieuw in de vriezer gingen. Aan het einde van dezelfde maand, met de verjaardag van pa, werden de laatste op gegeten. Een hele drukke tijd en het hele huis rook uiteraard naar de olie ( en de bollen) maar toch was het heel erg gezellig. Zelf ben ik blij dat we nooit aan die traditie zijn begonnen want hoe leuk ook, het heeft ook nadelen, tradities. Zo was bij ons thuis, vroeger, ook de eerste dag van nieuwe jaar een drukte van belang met alle visite, wij verkiezen het iets rustiger. Met Oudejaarsavond zijn we heerlijk met zijn tweeën, en zo gaan we 2020 in en dag erop proberen we de kinderen en kleinkinderen te zien, dat is voor ons uitdaging genoeg. Na een zeer veel bewogen jaar verlang ik eigenlijk ook naar niets anders en heb ik de stille hoop dat 2020 een heel rustig jaar gaat worden, even zo min mogelijk gedoe en weinig “hotel Gelre” om te bezoeken. Bij ons is het natuurlijk niet anders dan voor u allen; we kunnen niet in de toekomst kijken maar hopen mag, toch?
Ga naar de inhoud
