Het is inmiddels derde Kerstdag en de Kerstdiners zitten erin. Nu was het vroeger nog weleens gewoonte om de overblijfselen van het gourmetten te braden en bakken in een hapjespan en dan vervolgens met bijvoorbeeld rijst te serveren op een van de volgende dag. Doordat we tegenwoordig ” uit eten gaan ” lopen we deze bonus mis. Is het een gemis? Nou misschien wel maar ook weer geen gemis. We verhongeren niet zullen we maar zeggen; gisteren de all-time favoriet gehad; witlof in ham/kaassaus. Veel lekkerder bestaat bijna niet, hoewel de heerlijke asperge dis met de goede asperges die we soms krijgen in het ’s Heerenberghse het zeker wel aanraken. Het eten is natuurlijk belangrijk maar belangrijker nog is de gezelligheid van deze tijd, de Top 2000 aan, kaarsjes aan, lekker tv kijken en we zijn begonnen aan “The Crown”. Hoewel we eigenlijk tijd tekort komen want we kijken ook nog onze vaste dingen en zo hebben we nieuwe favorieten, naast de eenmalige uitzendingen, zoals gisteren Van der Laan en Woe, met hun voorstelling Pesetas. Ja favorieten; “Huis vol”, de Slimste en waar we nu en dan krom van liggen is de Bake Off Vlaanderen, de Belgische versie van Heel Holland Bakt. Zowel de presentator als een van de juryleden lijken zo uit een strip, of een comic zo u wil, te zijn gestapt. En dan de taal blijft natuurlijk een geweldige, zoals de Belgen het Nederlands hanteren is een genot om naar te luisteren. En zo gaan we richting Oud en Nieuw, naar 1 januari 2021; de dag dat ik officieel uit dienst treedt bij mijn werkgever en een soort van nieuwe heb; het UWV. De laatste jaren tot aan de AOW mag ik vast oefenen met gepensioneerd voelen, een soort van in ieder geval. Daar zie ik zoveel tegenop als ik er ook naar uit kijk. Geen verantwoording meer schuldig aan een baas, of anderen. Wij, het andere Klinkertje en ik, hebben alleen nog verantwoording aan het UWV af te leggen en verder aan niemand meer. Na een werkzaam leven van ongeveer 44 jaar is het gebeurd, op naar de AOW en het pensioen, als het ons gegund mag zijn. Nu heeft het laatste jaar alles in het teken van Covid gestaan en ik hoop echt dat we volgend jaar, na alle inentingen weer normaal met elkaar kunnen omgaan. Het nieuwe normaal werd ons voorgehouden; er is eigenlijk niets normaal aan het nieuwe normaal. De gedachte dat deze gezondheidscrisis geopolitiek een hervorming zou forceren was vooral wensdenken, zo is tot nu toe nu wel gebleken. Een gemiste kans wellicht, dat zullen we later pas weten maar het feit dat de lucht weer veel schoner was, het rustig was op de weg, in het OV en in het straatbeeld in zijn algemeenheid. Deze gezondheidscrisis zou toch enige betekenis moeten krijgen, of hebben. Je merkt er niet veel van en de mensen willen terug naar het oude normaal, begrijpelijk maar niet wijs. We zullen zien hoe het balletje gaat rollen en wat de uiteindelijke invloed zal zijn. Voor ons betekent 2021 vooralsnog vooral rust zoeken en krijgen. De laatste twee jaren zijn ons niet in de koude kleren gaan zitten. Het heeft gewoon tijd nodig om allemaal te verwerken en die tijd moeten we nemen, en dat kan ook. Op naar een mooi en gezonder 2021.