Opluchting

We zijn nog maar net aan de vakantie begonnen of de eerste afspraak met een dokter is net gepasseerd. Alleen goede berichten van deze meneer en zover dus dat is in ieder geval een opluchting voor de komende weken. Genoeg andere dingen die een mens kan bezig houden dus deze kunnen we in ieder geval voor een korte periode weer naar het achterhoofd verhuizen. Zo gaat het een beetje bij mij althans; de problemen, groot en klein, dringen zich naar voren of naar achteren. En dan gelukkig zijn er ook de momenten dat de problemen er wel zijn uiteraard maar dat ik me er niet van bewust ben; zo waren we in het weekend aan zee en de aangekondigde storm voltrok zich voor onze ogen. Machtig gezicht altijd en nadat we een poging deden om de auto uit te gaan werden we gezandstraald, een pijnlijk gevoel maar ook toont het de sterkte aan van de windkracht van dat moment. Met de hond even aan zee gelopen en die kwam terug met een soort van zand/traanogen waarbij er een streep zand van zijn ogen tot zijn bek reikten. Verder waren er veel kitesurfers actief en die hadden helemaal, ondanks alle waarschuwingen van de betrokken diensten, de dag van hun leven. Sprongen uit het water van zo’n 10/15 meter hoog en ze konden een heel stuk doorsurfen met dit geweld; een wonderlijk mooi gezicht. Dat zijn wel de momenten, als voorbeeld, dat je even helemaal weg bent je gedachten. De persoonlijke wereld is dan even plaats bepaald en laat geen andere gedachten toe; en dat op zich is al de hele ( en in dit geval mooie) reis waard.