Vanochtend even naar het ziekenhuis om plekje op de wang te laten behandelen. Nou zegt de dokter bij binnenkomst, hebben ze u geholpen? Ja vorige week al meld ik haar, ze schrikt en ik leg haar kort uit wat er gebeurd is. Dat had ik niet verwacht meld ze, ik verwacht dan dat een chirurg even wil kijken, medicijnen checkt etc.. U bent wel geschrokken zeker, oh valt wel mee doe ik nog enigszins stoer, u weet wel beter. Vervolgens denk ik, wat gaat ze nu doen. Ze pakt een soort van fles die ik meende te herkennen als een slagroomspuit zoals die vroeger in de ijssalons werd gebruikt. Het werd ook nog even geschud voor gebruik en dan, in mijn geval, op de wang een beetje prikkelende sensatie die sommigen denk ik wel aanduiden als pijn. Stikstof is veroorzaker van de sensatie maar moet ook voor de curatie zorgen. Nou, nog een keer en dan is het klaar. Zo gezegd en gedaan mag ik na een kwartier naar buiten met de afspraak binnen twee jaren zonder tussenkomst van de huisarts weer terug te mogen komen.
Dat was dan weer de ochtend na een mooi weekend. Veel van de kinderen en kleinkinderen gezegd en gesproken.
Dit weekend ook sinds lang weer in ‘s Heerenbergh geweest, Hennie was jarig, Hennie was jarig. Gezellig was het en gelachen met een voor u onbekende meneer die wenst door te gaan voor kermisconnaisseur. Het zij zo.
Over de zondag wil ik het bijna niet meer hebben en morgen is het weer tijd voor het Noorden (3).