Opeens valt alles weer een beetje op zijn plek. Zo ineens vallen puzzelstukjes op hun plaats. Nadat het de laatste periode een georganiseerde chaos was in huis hebben het andere Klinkertje en ik gisteren de laatste opruimende hand aan de zolder gelegd. 
Waar je al dagen en dagen bezig bent, en we tegen elkaar volhouden dar het allemaal wel meevalt is het gewoon chaos. Geen voor- of achterkant, geen links of rechts en geen structuur in te ontdekken. Dan ineens, binnen een uur valt alles ineens op zijn plek, kan de stofzuiger gehaald en ziet de zolder eruit als een balzaal, wat een ruimte. Fijne grote tafel als kantoortje voor uw schrijver en ruimte voor de nieuw verkregen trimfiets die niet van zijn plaats komt, een huistrainer zogezegd.
Vandaag, als slot en de laatste plek op ons adres waar ook georganiseerde chaos heerste, het schuurtje opgeruimd, nieuw ingedeeld en opnieuw, de stofzuiger.
Hele middag geploeterd maar uiteindelijk is het dan zover, de stofzuiger kan en mag erdoor. Vroeger was een sigaretje een mooie beloning, nu is dat het feit dat de stofzuiger erdoor mag. Het kan verkeren.