Toen

Afgelopen zaterdag was het zover, de familie had een bijeenkomst. Dit maal om het 55 jarig huwelijk van de enig overgebleven broer van mijn vader te vieren. Gelukkig een fijne aanleiding om elkaar, neven en nichten, nog eens te spreken en oude verhalen boven te halen. Maar ook om het hedendaagse onder de loep te houden. Zo om je heen kijkend zijn het vooral de grijzen en de kalen, om voor mezelf te spreken, die de boventoon voeren. Zonder uitzondering zijn we allemaal de vijftig of zestig gepasseerd. De oom en tante zijn nog van de oudste generatie en de rest is the next generation. Deze ochtend, een paar dagen nadien, schiet er nog van alles door je hoofd van wat je gehoord en beleefd hebt. Maar ook van wat je vroeger beleefd hebt en hoe anders het soms daar was. Daar was het oostelijke grensgebied op de punt waar Groningen en Drenthe samenkomen. Ook in de tijd van hoge economische groei is het er arm gebleven en was de rijkdom slecht verdeelt. Dat is nu nog een beetje zo en je ziet dat deze streek achterloopt op economisch gebied. Vroeger een bolwerk van de PvdA en de communisten maar nu van de SP. Waar het consumptie-ijs thuis gebracht werd in rollen. Nog even gezocht naar de naam van de ijscoman en ik denk; Roelf Suk. Ik wist het niet meer, maar wel dat het ijs in rollen gekocht werd. Dat hadden wij niet en nu ik toch sentimenteel wordt; hardbroden hadden wij ook niet evenals lekkere leverworst, nergens zo lekker als daar. Dat is wat zo’n middag met zich meeneemt, als vanzelf. Terug naar Toen, het zal de leeftijd zijn of de mooie herinneringen aan die tijd. Zoveel is zeker; we hadden het niet ruim maar we hadden wel veel. Dat blijkt alleen al uit deze verhalen. Vroeger was alles beter? Nou nee, echt niet maar het was anders. En soms, heel soms verlang ik er nog wel naar terug naar toen om terug in het heden ook heel blij te zijn met alles wat ik om me heen heb.