Een dag mooie stukken gereden en uitgekomen in het Zuidelijke deel van het Schwarzwald . Niet toevallig hoor maar dit was ook een kwestie van zien of je geheugen klopt met de echte situatie. Hoe we het achterlieten, al meer dan 25 jaren geleden, nog steeds zo is als het is. Nou het was zo hoor; we zijn ruwweg vanaf Freiburg op kleine wegen naar het Zuid-Oosten gereden om uit te komen in Wembach. Wembach zeg je; ja Wembach. Bij weinigen van u bekend maar voor ons veel meer. Vroeger woonde in Wembach een oud-collega van ons met wie we geen contact meer hebben. In de tijd dat ze met ons werkte klaagde ze altijd al over haar luie echtgenoot en in het laatste jaar dat we in Zwitserland woonden zijn ze gescheiden en ging zij in Schopfheim wonen. Op een appartement terwijl ze in Wembach in deze boerderij woonde. Geen buitenleven meer en zij ook wel tamelijk van slag wat goed voor te stellen is. Maar goed; daar zijn we nu dus langs gereden; de boerderij in Wembach waar zij woonde. Ook onze oudste is daar vaker geweest en dus was het ook voor haar mooi om daar eens te kijken. Er woonden nu 
duidelijk andere mensen die de boel keurig op orde hadden en de, voor ons, beroemde veranda; zo ongeveer de woonkamer van de familie was niet meer. Nog gauw even boodschappen gedaan in Schönau im Schwarwald waar ik, in mijn herinnering dan, de lekkerste grote steak heb gegeten. Een steak van 600 gram en heerlijk. Ach, wat herinneringen met je doen maar ik vond het wel fijn dat deze herinnering klopte.
Ga naar de inhoud
