Het begint tegen de vakantie te lopen. In je hoofd ben je er langer mee bezig maar ineens, in mijn geval een paar dagen voor het zover is, ben je moe. Ineens wordt het allemaal teveel, eigenlijk kan er niets bij. Het is genoeg. Als ik nu pas eind augustus in plaats van eind juli vakantie zou krijgen was ik pas tegen die tijd erg moe. Een wonderlijk fenomeen is dat toch, afgebrand zijn en voelen als het kan. Ook niet eerde of later. Deze week is het dus zover en aan wie het maar weten wilde heb ik laten weten dat de stekkers eruit gaan. Op 29 juli en drie weken erna zijn we niet meer te bereiken. Af en uit is het dan. Tot over een paar weken want van Bloggen kan toch al niet zoveel maar nu zeker drie weken niet.