Getrouw onze zuil zijn we lid van de Vara. We krijgen ook elke week keurig de gids toegestuurd die bijna niemand meer leest. Toch zeggen we ‘m niet op. “Dat hoort niet”, zeggen we dan, we moeten elkaar blijven steunen. Elkaar is dan de Partij, de Vara, de vakbond en vroeger hoorde daar ook nog de krant bij, “Het Vrije Volk”.
Dat soort van solidariteit is tanende, we zijn ontzuild wordt ons vertelt. Die solidariteit komt nog verder onder druk te staan doordat sommigen in de omroep veel geld, heel veel geld verdienen. Nu vinden wij ook dat de één best iets meer mag verdienen dan een ander. Het geeft geen pas als het teveel uit elkaar gaat lopen. Zeker niet voor een vereniging als de Vara waar je soms met een lampje moet zoeken naar wie we zijn. Welke betekenis heeft de Vara nog zoals het nu gaat, zoals ze zich nu presenteren. Voor Vara mag u hier ook de Partij of de vakbond invullen.
De eerste beste die daar iets van vindt wordt direct verdacht van SP sympathieën, dat gaat zo bij de Vara en dat gaat zeker zo bij de vakbond. En een SP mentaliteit laat staan een SP gedachte is ongewenst. Waarom herkennen we ons niet meer in een meer strijdbare houding. Heeft Kok dat er zo uitgeramd dat we het strijdbare aan de SP moeten overlaten en daar nog om moeten gniffelen ook. Vara, vakbond en Partij zijn op drift, raken verder af van degenen door wie ze opgericht zijn, tenminste voor ze bedoelt zijn om voor hun belangen op te komen.
Die drift zijn wij kwijt. Belangen zijn teveel door elkaar gaan lopen en hebben teveel evenwicht gekregen. Polariseren was geen doel maar een middel, dat zijn we kwijt. Zie de stakingen in de landen om ons heen. Onze Partij is zijn drift kwijt of is op drift.
De Bos-clan ( groep om Wouter Bos) heeft zijn werk gedaan en in ieder geval Spekman op een monddood zijspoor gemanoeuvreerd en wellicht ook Samson hoewel ik van de laatste niet zeker ben. Van Spekman had ik meer passie en vuur verwacht, niet alleen in het gesprek met Partijgenoten maar juist met die anderen, en zeker op momenten dat het erop aan kwam.
Uitruilen van idealen, zo is het ongeveer gegaan tijdens de formatie; wie verzint zo iets?
Overigens, waar ze die Bos nu zo gauw vandaan getoverd hebben tijdens de laatste formatie is me een raadsel. Wist niet dat hij in de Partij zoveel aanhangers had. Met hem kwam ook een kliek, een clan, terug in Den Haag. Mensen die teveel te zeggen hebben op de verkeerde momenten. Ze zijn van het type nieuwe bestuurder. Doen of we luisteren maar daarin bijna arrogant je eigen gang gaan. Dat is niet helemaal eerlijk want ze gaan niet hun eigen gang maar volgen een neo-liberaal deel van de Partij die merkwaardig genoeg het ineens weer voor het zeggen heeft. Ik hoop nu al op betere tijden maar maak geen Pronkiaanse beweging door op te zeggen, dat heeft nog nooit iets opgelost.
Dus komende dinsdag loop ik weer naar de brievenbus en haal de Varagids eruit en leg deze in de lectuurbak in het kleinste kamertje van dit huis. Dat zegt wellicht genoeg.