Voorpret

Hoe het met u is weet ik niet maar sinds we weten dat we met onze oudste, haar Colmarechtgenoot en de kleinkinderen op vakantie gaan start bij mij al de voorpret. Het laatst waren we in 2011 op vakantie en het andere Klinkertje en ik hebben besloten dat we er aan toe zijn. Niet alleen dat we er aan toe zijn maar ook dat we het verdient hebben na alle gedoe van de laatste jaren. Niet alleen het politieke gebeuren wat langzaam achter ons komt te liggen ( er zijn dagen dat we het er niet over hebben) maar ook alle ingrijpende levensgebeurtenissen. de verliezen die we hebben geleden en de fysieke stressmomenten. Het maakt allemaal dat we nu alles aan de kant schuiven en we gaan. Dat besluit is het begin van de voorpret want nu start eigenlijk wel een hele hectische en intensieve fase. Waar gaan we heen? Nou, zegt onze schoonzoon; ik had gedacht ergens naar het zuiden van Duitsland. Daar hebben we niets tegen in te brengen want dat is voor ons prima. Er wordt tenminste Duits gesproken wat voor ons de tweede moedertaal is, zolang het maar gesproken wordt. Dan begint het zoeken waar naar toe want qua reistijd moet het ook nog een beetje te doen zijn. Om nog weer twaalf tot veertien uur achter het stuur te zitten op één dag is wel erg enthousiast, zowel voor de ouwelui als de kleinkinderen. Zo wordt het dus toch al weer een stuk dichterbij maar om toch in het zuiden van Duitsland te belanden valt in ieder geval Beieren af. Veel te ver, Beieren; het echte zuiden, tegen de Oostenrijkse of Zwitserse grens is dan al gauw tien tot twaalf uur rijden. Dat doen we dus niet en dat beperkt de zoekopgave. Het is of het zuiden van het Saarland of het noorden van de deelstaat Baden-Würtemberg, bij ons bekend als het Schwarzwald en het andere deel heet het Schwabenland. Uiteindelijk spelen nog wat andere overwegingen een rol; het Schwabenland grenst min of meer aan het Odenwald en de vraag is dan terecht; hoe staat het met de broodjes? Ooit waren we op vakantie in het Odenwald ( grens van Hessen en Baden- Würtemberg) en ze hebben daar geen lekkere broodjes. Allemaal zachte broodjes terwijl we juist zo uitkijken naar de lekker knapperige Kaiserbroodjes. Dat is in ieder geval een criterium geworden, door schade en schande wijs geworden wordt wel gezegd en dat klopt weer helemaal. Nu we weten waar we naar toe gaan is een andere kwestie om de goede accommodatie te vinden. Een huisje op een vakantiepark met drie slaapkamers ( vanwege het gezelschap van 4 volwassenen en twee kinderen) is nog geen sinecure om die te vinden. Niet te vinden bij de Nederlandse en Duitse touroperators ( alleen maar verhuur van huisjes met 1 of 2 slaapkamers) dus dan maar eens kijken bij de verwaltung van het beoogde park. Geen online boeking mogelijk maar wel huisjes met drie slaapkamers dus een buchungsanfrage doen en die kwam zeer snel weer terug; ze waren nog beschikbaar.

De keus wordt uiteindelijk een gebied wat we nog een heel klein beetje kennen uit een vorig leven maar toch ook weer heel nieuw. Het Schwarzwald wordt de bestemming dat is heel mooi ook en je bent in staat om nog andere dingen te zien, qua geografie. Grofweg honderd kilometer van Schaffhausen, of een andere dwarsstraat; Colmar. Schijnt allemaal even mooi te zijn. In onze Baselse tijd zijn we er nooit geweest ondanks dat Spaanse vrienden wisten te melden dat Colmar een hele mooie stad is. Misschien gaat het er van komen, we zullen zien want het blijft natuurlijk wel vakantie, nicht pressieren zullen we maar denken. Aan de andere kant is het dit jaar zo ongeveer 26 of 27 jaar geleden dat onze oudste met haar opa en oma van Klinken naar Schaffhausen is geweest om daar de watervallen te bekijken. Het was natuurlijk een ander leven met een 45-urige werkweek die niet veel tijd liet vrij vallen om andere dingen te doen en gingen wij liever de bergen in. Richting Interlaken en de drie mooie bergen in dat gebied; de Mönch, de Jungfrau en de Eiger; als die in je leven vanuit het ook mooie Grindelwald hebt mogen aanschouwen dan blijft er niet veel te wensen over. Dus liever de bergen in dan naar Colmar of Schaffhausen moeten wij toen hebben gedacht. Of we er nu komen, geen idee maar daar gaat het ook niet om. We kunnen er nu, terecht, van dromen. We mogen de voorpret genieten en dat is al de helft van de vakantie.