Het moet me van het hart, hoe ouder ik wordt hoe minder ik heb met vuurwerk. Nu hebben sinds jaar en dag een vuurwerkgoeroe in onze gemeente. Een man die als een moderne Don Quichotte strijd tegen vuurwerk met Oud en Nieuw. Meestal wordt ie zo rond de jaarwisseling wel weer voor een praatje, commentaartje of een reportage over vuurwerk benadert door de regionale pers. Dat is ook zijn bedoeling, zo is mijn indruk, hij geniet van deze aandacht die hem wat meer gewicht en wat meer cachet en gezag moet verlenen.
Het is dit jaar weer wat ernstiger dan voorgaande jaren, er is nu een weekend voor de viering van Oud en Nieuw, of dat er mee te maken heeft, het knalt in ieder geval meer. Vraag is alleen hoe je dat soort van indruk, dat gevoel, handen en voeten geeft. De moderne Don Quichotte ernaar vragend had hij ook geen antwoord, en buiten zijn ongetwijfeld nobele motieven is het ook het meest veilige onderwerp om iets van te vinden. In het dagelijks werk van deze moderne Don Quichotte wel zo handig om iets te vinden van een onderwerp waaraan niemand een buil zal vallen en die bovendien nogal vluchtig is, want na die paar laatste dagen van het jaar is de discussie weer afgelopen. Hooguit een aantal hoogwaardigheidsbekleders probeert in de nieuwjaarstoespraak nog eens wat en dooft het weer, tot na de volgende Kerst.
Dat vind onze Don Quichotte ook niet erg, altijd weer een leuk onderwerp voor de lokale en regionale pers, en het eindigt ook weer zo snel als het komt. Waarom ik er toch een punt van maak is dat ie alleen maar waarschuwt, hij zegt niet iets van”tien jaar de gevangenis in als je vuurwerk gebruikt” ( ik noem maar iets). Nee, dat doet ie niet. Hij is er de man naar om, en dat gaat een keer gebeuren met steeds zwaarder wordend vuurwerk, als de eerste dode is gevallen, gaat roepen: “ziet u wel, ik heb altijd al gezegd, het is veel te gevaarlijk”. Het gelijk achteraf wordt door deze houding een self-forfilling prophecy, een toekomstgedachte die zichzelf ontvouwt en waarvan je dan hoeft te roepen dat je het altijd al wist. Ben dan eens wat moediger en eis levenslang voor elk rotje en elke vuurpijl die wordt afgestoken. Dan ben je, wat mij betreft, pas een echte Don Quichotte