Zoals u weet betreedt ik al een poosje geen wandelgangen meer. Het, min of meer, geheime circuit waarin zaken besproken, afgehandeld en besloten worden. Het is ook een geliefd terrein voor de laatste nieuwtjes waarin het meer over mensen gaat dan over de inhoud. Maar wel noodzakelijk om uiteindelijke tot besluitvorming te komen. Nou tot zover deze les maar nu terug naar de wandelgangen waar ik niet meer kwam. Het gekke doet zich nu voor dat de wandelgangen zich weer uitnodigen in mijn leven. Gek genoeg geeft dat toch weer wat leuke spanning, een spanning die ik een tijd lang niet meer gevoeld en gekend heb. Zou ik het theater dan toch nog zo missen vraag ik me maar eens in uw bijzijn af. Vreemd genoeg gaat het me nog goed af ook denk ik, ik doorzie de spelletjes, bewegingen en doelen van anderen. Dat is nog wat anders dan er iets mee kunnen doen maar dat de analyse waar de pijn, de problemen en de oplossingen zich bevinden ben ik nog niet kwijt. Op een rare manier haal ik er nog voldoening uit terwijl ik tegen iedereen bezworen heb dat ik me niet weer in dat theater ga begeven. Het heeft me teveel gekost, en mij niet alleen uiteraard als u begrijpt wat ik bedoel. U snapt dat vast wel, maar het spel is wel leuk en het gaat wel ergens over. Dat is de andere kant van het verhaal, afstand doen van iets wat je graag deed is voor iedereen moeilijk en ik zet me er heus wel overheen alleen het komt nu ineens weer erg dichtbij. Gaat het ooit weg is meer de vraag voor mij, die neiging om het voor iedereen die het minder makkelijk heeft op te nemen. Om overal iets van te vinden en er een mening over te hebben. Daar staat natuurlijk tegenover zult u zeggen dat op momenten en tijden zelfs dat het moeilijk was hulp en steun ook ver te zoeken waren, slechts van de enkeling zeg ik die we nog zeer dankbaar zijn. De innercircle, de huidige wandelgangen hebben niet bijgedragen aan verbetering van onze situatie en dat gebeurd, is ook politiek. Klopt allemaal tenzij het u gebeurd, dan wordt het pas echt lastig, zo is onze ondervinding en daar hebben we onze conclusies uit getrokken. Daar wordt ook niet meer aan getornd en daar houden we het bij en misschien vanaf de derde rang in het theater zien we soms een heel klein stukje van het toneelstuk wat opgevoerd, voor nu en straks meer dan voldoende.