Weekendweer, en nog wat andere zaken

Heeft u ook dat gevoel? Dat het in de weekenden vaak slechter weer is dan de door de week. En dan heb ik het natuurlijk vooral over de laatste maanden waarin aan de grijsheid geen eind lijkt te komen. Niet de grijsheid van het bestaan hoor, want dat ziet er heel anders uit. Never a dull moment in goed Nederlands hier in huis. Genieten hangt niet altijd van het weer af maar hoe ouder ik wordt des te meer ik toch gevoeliger wordt voor de seizoenen. En ik denk met name voor de lengte van het daglicht maar daar ga ik de komende seizoenen nog eens goed op letten. Het is een rare tijd waarin het op 31 januari nog nooit zo warm is geweest en de natuur twee maanden op het normale schema lijkt voor te lopen. Dus bijzondere tijden in de natuur zeker overigens in het gewone leven ook bijzondere tijden. Aanhoudende aanvallen op onze rechtsstaat vanuit de ultra rechtse hoek, en aanvallen op de EU. Die dat overigens soms wel zelf in de hand werken door allerlei plannen, hoe goed in de basis ook, aankondigen met een air van ” geen discussie”. Daarmee betrek je de burger zeker niet bij de Europese politiek en Europese gemeenschap die Nederland zoveel brengt en heeft gebracht. Dat kun je sommige mensen toch niet wijsmaken want alleen het sluiten van de grenzen zo de BV Nederland al een smak kosten. Opheffen van Schengen zou alleen op organisatiekosten van de overheid zelf een miljard kosten en de transportsector enkele miljarden kosten, en dan alle andere kosten komen we tegen de tien miljard uit. Leg dat maar eens uit aan de hardwerkende Nederlander waarvan sommige denken dan beter uit te zijn. Goed; laat ik me daar niet teveel over opwinden want er is nog genoeg om je over op te winden. Dat is bijvoorbeeld de toon van de deskundigen en de politiek over het Coronavirus waarin ze dag na dag hun verontrusting over de opeenvolgende ontwikkelingen nauwelijks konden volgen. Alles in het kader van Paniek management, het depaniekeren zou de Belg zeggen vermoedelijk. Die instelling begrijp ik wel als we hadden geleefd in de jaren zeventig van de vorige eeuw maar in deze tijd van enorme snelle nieuwsuitwisseling, ook en vooral via social media, kan je niet op deze manier meer depaniekeren. Niet doen want dat gaat ten koste van je geloofwaardigheid. En dan blijft nog over het impeachment proces in de USA waar de politieke blokken op een enorme ramkoers zijn. Het is goed dat ze er geen systeem als de onze hebben, het polderen, want dan was het land onregeerbaar geweest. Ook de grofheid van Trump is gewoon geworden en de gedachte van de man dat alles, maar dan ook alles, met een deal is op te lossen grenst en tart elke werkelijkheid. Helaas lijkt dit soort grofheid, of met een gewoon woord, de hufterigheid, gemeengoed te worden en geaccepteerd en omarmd, ook in Nederland. Waar gaan we heen riepen ook mijn ouders weleens uit, al in de eerder gememoreerde jaren zeventig van de vorige eeuw en het antwoord blijft hetzelfde; we weten niet goed wat de toekomst gaat brengen. Of het nu gaat om het klimaat, de politiek of de intermenselijke verhoudingen. Gaan we een crisis tegemoet zoals we niet eerder gekend hebben, ik weet het niet. Komt er grote revolutie zoals in 1917 in Rusland, of in Cuba van meer recente aard maar dan in de stijl van deze tijd. Want dat zal er dan heel anders uitzien stil ik me zo voor. Waarin goed- en of kwaadwillende hackers alle bezit van de rijkste 500 van de wereld op een of andere manier waardeloos maken. Nee ik weet het niet maar dat er “iets ” gaat gebeuren daarvan ben ik zeker, en de uitkomst van die revolutie; ik maak me er maar geen idee van anders gaat de fantasie met mij op de loop.