Eind van het jaar is het vandaag, de laatste dag die een seconde langer gaat duren, zo valt te lezen op teletekst. Dit jaar werk ik met Oud en Nieuw en dan ook nog de late diensten, drie op een rij. Niet gezellig voor het andere Klinkertje, dat klopt. Nu is ze zelf ook niet zo gezellig want bezig met een antibioticakuur die zijn weerga niet kent. Voorgeschreven vanuit het ziekenhuis want een huisarts zou dat nooit doen, of mogen doen.Een week lang bivakkeren bij het toilet is het eigenlijk. Ze loopt helemaal leeg en dat is de bedoeling ook want tegelijkertijd wordt er een bacterie in de maag om zeep geholpen waar we dan wel weer blij mee zijn. Daar was het allemaal om te doen, het vernietigen van een hele nare bacterie in de maag die voor veel problemen de oorzaak kan zijn. Dat laatste moeten we afwachten maar het is toch hoopvol. Zo gaan we dus het nieuwe jaar in, niet geheel fit maar wel, als altijd, hoopvol op een nieuw jaar dat hopelijk een beetje beter mag zijn dan het afgelopen jaar waar het de gezondheid betreft. En nu het nieuwe jaar ter sprake komt is er natuurlijk ook wel vrees voor wat komen gaat. Hoe, op welke manier en hoe vaak gaat de komende president in de USA alle conventies in de wind slaan en daardoor schade veroorzaken in de internationale gemeenschap. We weten het niet en volgend jaar, om deze tijd, hoop ik te kunnen zeggen dat het allemaal mee gevallen is, maar ik vrees een ander scenario. In Nederland zal Wilders wel winnen maar hij komt, bijna zeker, niet in de regering. Hij, Wilders, zal de helft van de stemmen +1 nodig hebben om premier te worden. Wilders, die het Haagse establishment telkens op de korrel neemt naar de buitenwereld, maar er zelf een kind van is. Daarom ligt hij ook zo moeilijk bij de andere partijen want hij bevuild als het ware zijn eigen nest. Zo vooruitkijkend staat er een hoop te gebeuren en kunnen we nu alleen speculeren hoe het zal gaan in een, naar ik hoop, gezond en gelukkig 2017.