Vandaag een rare dag, eigenlijk de hele dag onderweg. Verloop van een, voor ons, wel gewone zondag. Altijd onvoorspelbaar. Heel druk of niets te doen, hollen of stilstaan, alles of niets en nu, vandaag veel.
Als altijd op zondag kopje koffie bij ma, zo dadelijk naar Zwolle en vanavond de jongste ophalen uit Rheden. Dan zit de zondag erop en wacht een laatste week voor de feestdagen die, naar ik vermoed, ook heel druk gaat worden. 2 maal oppassen op de heren en een keer of wat vergaderen en nog wat andere bijeenkomsten. Het wordt een warm weekje, dat kan ik wel zeggen. Verheugen doe ik mezelf op donderdagavond. We gaan een paar heftige politieke discussies tegemoet. Dat wordt een mooie afsluiting van dit jaar, dat is volgens mij, zo goed als zeker. Strijdvaardig voel ik me, steeds meer bevestigd, ook door de boze buitenwereld, dat het zo slecht niet is geweest, in mijn tijd dan. Een tijd die hopelijk snel weer komt.
schiet me ineens in gedachten. Wat dat betekent vraagt u. ik geloof niet dat de afkorting vaak gebruikt werd, ik heb het er nu maar van gemaakt. Een lekker ezelsbruggetje is het, Palvu, maar het staat voor de afkorting van: “Proletariërs aller landen verenigt u”.
Daar laten we het maar bij vandaag.